Samimiyetsiz Sorulara Samimi Cevaplar - Vol 1

- Saçların ne kadar güzel ve uzun, postiş mi?

- Hayır değil. Bizzat kendim uzattım. Bu sene moda oldu diye de değil, kendimi bildim bileli böyleyim. Postiş takmam. Takanı da sevmem. Sevmemekle kalmam gerizekalı bulurum.
Saçın azsa veya uzamıyosa onunla yaşamayı öğren. Ölür müsün? Ben nasıl güzel bulmadığım uzuvlarımla yaşamayı öğrendim, sen de az saçla yaşayıver. Herkes çok güzel olacak diye bir kanun mu var? Görüntünle para kazandığın bi mesleğin varsa o ayrı tabi. Postiş de tak estetik de ol. Bana ne. Ha sıradan vatandaşsan ve bi asgari ücret kadar parayı postişe yatıracak kadar takıksan konuya, yazık, git o parayı terapiste falan yatır, uzun vadede işe yarar da belki kendini olduğun gibi kabulenebilmeyi öğrenirsin biraz... Elalemin saçını postiş mi değil mi diye inceleyecek kadar takıksan, hele de tanıştığımızın ikinci dakikasında bana bunu soracak kadar zevzeksen terapist de işe yaramaz, sen öyle çayır çimen gibi yaşamaya devam et, ama benden uzakta mümkünse. Kışt!

Hep bu cevap geçti içimden, ama edebimi adabımı bozmayayım diye genelde:

- Saçların ne kadar güzel ve uzun, postiş mi?
- Hayır kendi saçım ehi ehi...
- Aa öyle mi pek hoş, özel bir bakım yapıyor musun?
- Hayır yapmıyorum.
- Hmm.
- Yaa... Konumuza dönsek?..

...şeklinde samimiyetsiz diyaloglarda buldum kendimi, samimiyetsiz insanlara karşı...

Bir gün tüm "samimiyetimle" yapıştıracağım yukarıdaki cevabı, o olacak!