- Nerelisin bacım?
- Kırşehir.
- Aaa öyle mi? Ben de doğu sanmıştım.
- Yok, değilim, kara kaş kara göz gören öyle zanneder ama Kırşehirliyim.
- Haa Kırşehir, iyi iyi. Orası neresi? Nereye bağlı?
- Bir yere bağlı değil, ilçe değil. Kırşehir ili, hani Ankara ile Kayseri arasında.
- Haaağğğ…
- Yaaa…
Haaağ ya. Gerizekalı!
Şu yaşıma kadar o kadar çok yaşadım ki bu diyalogu... Her yaş, her cinsiyet, her konumdan, her eğitim seviyesinden (nasıl eğitimse?) insanla yaşadım bunu.
O kadar çok kişiye önce Doğulu veya -açıkça soramadıkları ama ima ettikleri gibi Kürt- olmadığımı ispatlayıp(!?) ondan sonra da Coğrafya öğretmeni gibi Kırşehir’in yerini tarif ettim ki…
İyi sabretmişim, hatta boşa sabretmişim. Bundan sonra şöyle olacak diyalogun seyri, hadi bakalım:
- Nerelisin?
- Kırşehir.
- Aaa öyle mi? Ben de doğu sanmıştım.
- Ee? Doğulu olsam ne olacaktı? Isırır mıydım seni? Kaçacak mıydın veya benden? Ya da ona göre farklı mı davranacaktın?
- Eeeöö hık mık… Yok canım, yani, herkeş insandır icabında, açılım maçılım, gak guk...
- Yaaa evet... Neyse Kırşehirliyim işte.
- Eeööö orası nerde tam? Nereye bağlı o?
- Nereye mi bağlı? Türkiye Cumhuriyetine bağlı bir il! Lise değil, ortaokul da değil, taaa ilkokul kitaplarına havale ederim seni. Git bir daha çalış: İlkokul üç, ülkemizi tanıyalım ünitesi. Hadi tam koordinatları bilemeyebilirsin ama ilçe bari zannetme gerizekalı!
- Eööööööö errör.. error... error...
- Error ya...
Hayatta da bir insanla tanışmanın beşinci dakikasında memleketini soranlardan olmadım, en merak etmeyeceğim şeydir. Soranı da anlamadım. Kafasında şuralı insan şöyledir, buralı böyledir şeklinde şablonlar var ya, seni oraya oturtup rahatlayacak. Ona göre yol, yordam, taktik belirleyecek sana karşı. Ha es kaza “gıcık” olduğu bi memlekettensen de yandın! Sana da otomatik olarak “gıcık” olunacak.
Kendi memleketlisine de, sırf aynı topraklarda doğdular diye, dünyanın en adi insanı bile olsa bir şekilde yakınlık besleyecek, onu kayıracak, kendisi de ondan karşılıklı medet umacak. Kendi kendine bir birey olabilmiş değil çünkü. Birilerine , bir gruba, bir yerlere sırtını dayayınca adam olabiliyor ancak.
Ana rahmine düşeceğin ve doğacağın yeri de, zamanı da, tıpkı anneni babanı seçemeyeceğin gibi SEN seçemiyorsun insan evladı! Ne bununla övün, ne bundan utan.
Ne de bunun gereksiz gereksiz muhabbetini edip vakit harca. Çekil şimdi karşımdan. Gidip Kırşehir mantısı yiyeceğim :)
